Edeple yükselir insan denen can.

Eşrefi mahlûkat sırrına erer.

Olmazsa edebin olur mu iman?

Esfeli safilin benim der girer.

Edeple kemalat zirveye çıkar.

Yanlışa götüren yoları tıkar.

Halim, selim kuldan şeytan da bıkar.

Edeple mutluluk ebedi sürer.

Edep ilimlerin sultanıdır bil.

Lüzumsuz sözlerden sakınmalı dil.

Günaha götüren tüm işleri sil.

Edep yollarına al halı serer.

Edep kalbe giden yolda kılavuz,

Saygıya sevgiye gönüldür havuz.

Çölde attan indi edepten Yavuz.

Ateşin içinden edep gül derer.

Edep kalem olur yazı yazarsa.

İnsanın yüreği açık pazarsa,

Teselli yayılır umutta varsa.

Edepsiz başına çok çorap örer.

02/06/2011 Yaşar TAŞKESEN